Zout wordt gewonnen door directe indamping van zeewater (zeezout), of door winning uit zoutmijnen. In de Nederlandse bodem bevindt zich zout (steenzout) doordat er vroeger een zee stroomde. Water wordt in de bodem gebracht, vervolgens weer opgepompt en door zuivering en indamping verkrijgt men keukenzout in kristalvorm.
We hebben zout nodig
In de tijd dat de mens leefde als jager-verzamelaar kreeg hij minder dan 1 gram zout per dag binnen. Deze dosis blijkt voldoende voor het goed functioneren van het menselijk lichaam, zelfs in perioden van inspanning en zweten.
De belangrijkste bioactieve component in keukenzout is natrium. Natrium speelt een belangrijke rol bij het regelen van vochtbalans en bloeddruk, de zuurgraad van het lichaam en de prikkelgeleiding in spiercellen. Vrijwel alle zout dat met de voeding het lichaam binnenkomt wordt opgenomen in het bloed. Een teveel aan natrium verlaat het lichaam via de urine.
Jodium
Een aandachtspunt in de discussie rond zoutvermindering is de inname van jodium. Omdat dit mineraal slechts weinig voorkomt in onze voeding, wordt het in Nederland toegevoegd aan (brood)zout. Het jodiumgehalte van zout kan eenvoudig worden verhoogd wanneer zou blijken dat de Nederlanders minder zout gaan consumeren.