Wat het spannend maakt is dat diverse dingen een beetje anders lopen en dat we vogels missen op de ene plek en vogels tegenkomen op de andere plek waar we ze normaal niet zo verwachten. Vaste mest uitrijden in maart zat er niet in en dat scheelt volgens kenners nogal wat kieviten op die plekken. En productieve weilanden waar het normaal nu vrij droog zou zijn, die hebben plassen en een natte zode afgewisseld met hoger gras. Dus vinden de vogels dat nu ook een prima plek om te broeden.

Als het volgende week opdroogt (of een week later, je kunt geen peil meer trekken op de weersvoorspelling) dan willen veehouders hun eerste snede maaien. Je begrijpt, dat vind ik wel een beetje spannend. Want dat broeden op onverwachte plekken betekent dat ze vaak niet in beeld zullen zijn bij vrijwilligers en boeren.

Komt nog bij dat het met de weidegang niet best wil vlotten. Dus op plekken waar voorweiden van belang is voor de vogels is dat niet of maar deels gelukt. En ook in die weilanden zitten nu die vroeg broedende enthousiaste kieviten, grutto’s en ook al tureluurtjes. Mijn oom, De Weideman, zegt dat het gras voor weiden straks te lang is en die veehouders het dan eerst zullen willen maaien. Dus er gaan veel meer percelen gemaaid worden dan anders.

Nou hoop ik dus maar dat boeren en vrijwilligers wat kopjes koffie met elkaar hebben gedronken en een goede samenwerking hebben gesmeed. En dat het spannende verhaal goed afloopt, omdat vogels op onverwachte plekken worden gevonden en de veehouders daar met kunst en vliegwerk rekening mee houden. Extra zoekslagen maken, nog wat vaker met drones over plekken waar vermoedelijk (ook) wat zit. En de kuikens die daarvan uitkomen, waar gaan ze heen? Hopelijk vinden ze goed kruidenrijk grasland en toch nog wat beweide percelen voor hun kostje en beschutting. Alle hens aan dek!

Met gevleugelde groet,

Spannende tijden

Onderwerp

Column weidevogelman

Interessant voor

natuurinclusieve boeren