30 vragen en antwoorden over zwavel

In zuivere vorm is zwavel een vaste gele stof. Je kunt het vinden in de buurt van vulkanen. Maar zwavel komt ook in diverse mineralen voor. Het zit in gips bijvoorbeeld, in pyriet en in zeewater. Meestal komt zwavel niet in de pure vorm voor maar als zwaveldioxide, sulfiet of sulfaat.

Zwaveluitstoot

Op aarde is er genoeg zwavel. Sinds de industriële revolutie, toen verbranding van fossiele brandstoffen fors toenam, nam ook het zwavelgehalte in de lucht toe. Door verbranding werd veel zwavel uitgestoten. In 1970 bedroeg de uitstoot van zwavel ongeveer 65 megaton per jaar, zo meldt de brochure '30 vragen en antwoorden over zwavel'. Dat is veel meer dan de natuurlijke uitstoot uit vulkanen (9 megaton) en zeewater (4 ton). Inmiddels is die uitstoot fors teruggelopen, zo sterk zelfs dat er weer zwaveltekorten kunnen optreden.

Bouwstof

Zwavel is voor levende organismen een een belangrijke stof omdat het in sommige aminozuren zit. Bij dieren speelt zwavel een rol in het aminozuur cysteine dat in keratine zit. Dat is de stof die structuur geeft aan het haar. Zwaveltekorten bij dieren zie je soms aan een dof haarkleed. En bij herkauwers is de microbiële activiteit in de pens minder. Ze hebben daarom een minder goede voeropname. Voor planten is zwavel een belangrijke bouwstof van bladgroen. Bij een zwavelgebrek bij planten, zoals soms voorkomt op arme zandgronden, zie je dat de jongste bladeren minder groen zijn, soms zijn ze geel.

Zwavelbemesting

Sommige gewassen hebben veel zwavel nodig zoals koolsoorten. Hun behoefte kan oplopen tot zo'n 80 kg per ha. Andere gewassen hebben minder zwavel nodig. Grasland neemt jaarlijks zo'n 30 - 50 kg zwavel per ha op. Er zijn verschillende kunstmeststoffen die zwavel bevatten, denk aan kaliumsulfaat of ammoniumsulfaatsalpeter. Maar ook in organische stof zit zwavel. In vaste mest vind je meer dan in dunne mest.

(Bron foto: Pixabay)