Beheermaatregelen voor de gladde slang

Het is niet goed gesteld met de populaties van de gladde slang (Coronella austriaca) in Nederland. Dit komt doordat er veel tegenzit voor dit reptiel. Het is een weinig mobiele soort, waardoor de deelpopulaties amper met elkaar in contact komen. Wegvluchten voor maai- en plagwerk in de heidegebieden, schraalgraslanden en bermen waar de slang graag leeft lukt de slang meestal niet. Ook veilig de weg oversteken is niet de sterkste kant van deze soort. Doordat de vrouwtjes slechts eens in de twee jaar een nest van rond de zes jongen hebben is een snel herstel onwaarschijnlijk. Tot slot is het een weinig zichtbare soort. Onbekend maakt onbemind.

Leefgebied

Hoe ziet het ideale landschap er voor de gladde slang uit? In dit artikel in Vakblad natuur bos landschap wordt het volgende beeld geschetst. Allereerst wil de gladde slang een glooiend landschap. Heuvels en bulten zorgen ervoor dat er voor dat voldoende plekken voor temperatuurregulatie zijn voor dit koelbloedige dier. Ook de strooisellaag is van belang om de nodige isolatie en schuilplaatsen te bieden. De vegetatie bestaat bij voorkeur vooral uit heide of gras. En de gladde slang heeft een droge plek nodig om te overwinteren die vaak net buiten het leefgebied ligt.

Beheermaatregelen

Er zijn gelukkig verschillende maatregelen die een terreinbeheerder kan nemen om de kansen voor de gladde slang te vergroten. De grootste pijnpunten zijn de nog onvoldoende robuuste migratiestroken. Populaties blijven daardoor gescheiden van elkaar waardoor er 'genetische erosie' optreedt. Daarznaast leiden drukke fietsroutes tot veel verkeersslachtoffers. En maai- en klepelactiviteiten in de periode dat de gladde slang in winterslaap is werken verstorend.. De aanleg van slangenheuvels kan veel beteken voor de gladde slang. Meer aanbevelingen staan in dit artikel in Vakblad natuur bos landschap.

(Bron foto: Piet Spaans (CC BY-SA 2.5) )