Bijen met weerstand tegen varroamijt

De varroamijt (Varroa destructor) is een parasiet van de honingbij (Apis melilfera). De mijt voedt zich niet alleen met de lichaamssappen van de bijen, larven en poppen, maar brengen ook ziekten over zoals het verkreukeldevleugelvirus (deformed wing virus of DWV). De mijt is een van de oorzaken van bijensterfte.

Balans

Uit een aantal buitenlandse onderzoeken is bekend dat bij honingbijen en de varroamijten er na vele generaties een ontwikkeling plaatsvindt. De bijen lijken besmetting met de mijten beter te kunnen verdragen. En het aantal mijten lijkt op een acceptabel niveau te blijven. Bij een lage besmettingsgraad ontstaat er dan een soort balans waarbij de bijen prima kunnen leven.

Selectie

Er zijn dus erfelijke verschillen in vatbaarheid voor de Varroamijt of virussen, schrijft vakblad Bijenhouden. In het artikel dat 'Selectie van vaorraresistente volken' zet het vakblad de informatie van een reeks artikelen over varroamijt op een rij. Een verklaring waarom sommige bijen minder gevoelig zijn, is dat zij varroagevoelig hygiënisch gedrag (VSH) vertonen. Deze bijen ontdoen zich zo van de mijten. Zou je op dat gedrag kunnen selecteren, dan kun je werken aan bijen die minder gevoelig zijn voor de mijt, is het idee.

Hygiënisch gedrag

In verschillende artikelen is beschreven hoe die selecties in experimenten plaatsvindt. Zo is BartJan Fernhout van de Nederlandse onderzoeksgroep Arista Bee Research bezig om met een speciale methode tot een snelle isolatie van bijen te komen die sterk zijn in dat hygiënisch gedrag (VSH). Het vakblad denkt dat het nog wel enige tijd zal duren voordat er voor imkers een varroatolerante honingbij beschikbaar is.

Virusbesmetting

Niet onbelangrijk is de rol van de virusbesmettingen van de mijten bij het optreden van bijensterfte. Uit onderzoek blijkt dat er van het verkreukeldevleugelvirus verschillende stammen zijn. Besmet je mijten met de niet-ziekteverwerkende stam, dan kun je de aantasting beperken.

(Bron foto: Pixabay)