Biomimicry: natuur als inspiratie

Hoe bestaat het dat een mossel zich weet vast te lijmen aan een paal, in het zoute water? Ondanks de branding blijft de schelp vast zitten. Welke stoffen zijn dat? En hoe komt natuurlijk schuim tot stand? Kunnen wij daar goed verende meubels van maken? De natuurlijke omgevingen zit vol met inspirerende voorbeelden voor duurzame toepassingen. Biomimicry is een ontwerpprincipe dat gebruik maakt van die voorbeelden.

De term biomimicry komt van de Griekse woorden ‘bios’, dat leven betekent en ‘mimesis’, dat staat voor imitatie. Biomimicry gaat in de natuur op zoek naar inspiratie voor nieuwe uitvindingen. Wat zijn de overlevingsstrategieën? Hoe zit het natuurlijke ontwerp in elkaar? Hoe kun je onderliggende ontwerpprincipes vertalen naar producten, processen en systemen voor onze geïndustrialiseerde samenleving? Bij biomimicry gaat het er dus niet om wat er uit de natuur gehaald kan worden, maar wat er van de natuur geleerd kan worden.

Isolatie

IJsberen bijvoorbeeld hebben een zwarte huid die in combinatie met witte holle haarvezels warmte zo goed isoleert dat je de beer nauwelijks kunt zien met infrarood. Tegelijkertijd absorbeert de beer wel alle zonnewarmte, zo legt Saskia van den Muijsenberg medeoprichter van biomimicryNL in een recent verschenen artikel in P+. Ze vertelt dat een bedrijf dit principe heeft toegepast door transparant isolatiemateriaal voor een gebouw met een zwarte gevel te gebruiken.  Het levert een besparing van 17,3 kilogram CO2 per vierkante meter op. En een besparing van 150 tot 300 euro op de gasrekening per jaar.

Er zijn veel meer voorbeelden van ontwerpprincipes. De website asknature.org toont na het intikken van het woord 'foam' 18 voorbeelden van natuurlijk schuim. En als je 'glue' intypt verschijnen 53 voorbeelden van natuurlijke lijmen. De Universiteit van Oxford heeft al een superplakkerige lijm van bacteriën gemaakt.

(Bron foto: Pixabay)