De veelzijdige non-food toepassingen van Aquacultuur
Degenkrab
De degenkrab heeft in zijn bloed amoebe-achtige cellen waar een bijzondere medische toepassing voor is. Een extract van die cellen wordt namelijk gebruikt om te testen of COVID-19 vaccins vrij zijn van mogelijk schadelijke bacteriën. Door deze dieren te kweken zijn farmaceuten niet meer afhankelijk van de degenkrab populaties in het wild en is de productie van deze cellen beter schaalbaar geworden.
Medicijnen
In de jaren ‘80 en ’90 is er uitgebreid onderzoek gedaan naar medische toepassingen van zeeleven. Met name sponzen, zachte koralen en zakpijpen hebben potentie, door een combinatie van ongebruikelijke chemische stoffen en een hoge bioactiviteit. Hoewel er voor toepassingen zoals ontstekingsremmers en antibiotica werkbare mogelijkheden zijn, komt dit vandaag de dag nauwelijks meer voor. De medische industrie heeft een voorkeur voor een volledig chemisch proces omdat dit beter controleerbaar is.
3D printen met sponzen
De Chondrosia reniformis is een spons met een handige eigenschap. Wanneer je deze aanraakt wordt hij zo hard als steen. Dit komt doordat het dier voor 40% uit collageen bestaat, een bindweefseleiwit. Deze eigenschap maakt het een uitstekend materiaal om bijvoorbeeld bot-implantaten mee te maken. Een 3D printer gebruikt het collageen als inkt wanneer het collageen nog zacht is. Wanneer het materiaal hard is geworden houdt de patiënt er een stevig en precies op maat gemaakt stuk bot aan over.
Sponzen kweken
In aquacultuur schrijft Ronald Osinga uitgebreid over het praktijkonderzoek van de Wageningen Universiteit voor de kweek deze spons. De stappen naar de ontwikkeling van een teeltmethode worden kleurrijk omschreven en zijn ook direct een karakterschets van dit verrassend dynamische dier. De spons blijkt bovendien een efficiënte filterfeeder te zijn waardoor de teelt goed in combinatie met viskooien op zee toegepast kan worden.
Natuurherstel
Een andere non-food toepassing van aquacultuur is het opkweken van steenkoraal voor natuurherstel. De uitgestrekte dode zones worden op een toenemend aantal plekken in de tropen nieuw leven ingeblazen door middel van voor-gekweekte koralen.
Het kweken van steenkoraal gebeurt aan touwtjes in een kweekboom en is weinig arbeidsintensief. Na een jaar is het koraal klaar om uitgezet te worden in het wild, waar het wat meer liefde en aandacht nodig heeft om aan te slaan. Rondom het verzorgen van het nieuwe koraal is een nieuwe vorm van eco-toerisme ontstaan. Dagelijks duiken toeristen – gewapend met een tandenborstel – de Indische oceaan in om de kersverse koraalriffen van viezigheid te ontdoen.
(Bron foto: Petra Siebelink, Shutterstock )