Dierenbeschermingsorganisaties roepen op tot stop muskusrattenvangst
Oproep
De organisaties Bont voor dieren, Faunabescherming, en de Dierenbescherming roepen op tot stopzetting van de huidige bestrijdingsmethoden van muskusrat en de beverrat . Deze bestrijding vindt voornamelijk plaats met behulp van vallen waarin de dieren verdrinken. Ook andere dieren zoals watervogels kunnen in deze vallen terecht komen. De organisaties vinden dit uit oogpunt van dierenwelzijn onaanvaardbaar. Daarbij komt dat ondanks het vangen van jaarlijks 150.000 dieren de effectiviteit van de methode nooit wetenschappelijk aangetoond is. Om de oproep te ondersteunen is afgelopen week de mogelijkheid geopend om on-line een petitie te tekenen. Deze petitie zal worden aangeboden aan de waterschappen die vanaf dit jaar de bestrijding van muskusratten overnemen van de provincies.
Op alternatieve wijze schade voorkomen
De onderbouwing van de opvattingen van de drie organisaties is terug te vinden in een recent rapport. In het rapport wordt gesteld dat ondanks de hoge kosten voor de bestrijding, ruim 30 miljoen euro per jaar, en de grote aantallen dieren die gedood worden er toch weinig bewijs is voor de effectiviteit. In het rapport wordt gesteld dat de sterfte die veroorzaakt wordt door bestrijding ten opzichte van de natuurlijke uitval een marginaal effect heeft. De bestrijding van schade zou hierdoor ook marginaal zijn. Er wordt daarom geadviseerd om met behulp van betrouwbare meetmethoden de voor graafschade gevoelige gebieden in kaart te brengen. In deze gebieden moeten vervolgens methodes toegepast worden om het graven te verhinderen. Deze aanpak kan geleidelijk ingevoerd worden en moet daarbij nauwkeurig gevolg en geregistreerd worden. Dit maakt een goede afweging van kosten en baten mogelijk. Uiteindelijk zal door deze aanpak de toepassing van dieronvriendelijke vangstmethoden niet meer nodig zijn.
Effecten van bestrijding
Al in 2005 werd in een rapport van Alterra gesteld dat nut en noodzaak van de huidige bestrijdingsmethodes niet goed waren vast te stellen. Dit omdat er geen systematische metingen naar de effecten van bestrijding waren verricht. In de Alterra rapportage werd aanvullend onderzoek bepleit. Ook rapporten geschreven in opdracht van de Landelijke Commissie Coördinatie Muskusrattenbestrijding (LCCM) geven weinig concrete gegevens over de effecten van bestrijding. Ook in het laatste rapport uit deze serie (2007) wordt een vergelijkbare conclusie getrokken als bij het Alterra onderzoek. In het rapport wordt ook gesteld dat het risico op calamiteiten als gevolg van graafschade wel zo klein mogelijk moet zijn. Daarom wordt een zorgvuldig onderzoek bepleit naar de gevolgen van bestrijden versus niet-bestrijden. Dit onderzoek zou ook in het veld moeten plaatsvinden en zowel een gebied zonder als een gebied met bestrijding moeten omvatten.
(Bron foto: Dierenbescherming)