Hoe zit het met de zooi van MSC Zoë?

De inhoud van deze containers van het containerschip spoelde in de weken erna massaal aan op de stranden van de Waddeneilanden. In de maand augustus van dit jaar wordt er op de Waddeneilanden nog altijd veel afval geruimd dat herleid kan worden naar de ramp, zo meldt de Leeuwarder Courant.

De rapporten van Wageningen Marine Reserach zijn tot stand gekomen in opdracht van het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Eén rapport, waar Wageningen Bioveterinary Research en de Universiteit Utrecht ook aan mee hebben gewerkt, richt zich op het herleiden van de oorzaak van de zeekoeten die massaal dood of verzwakt aanspoelde op de Nederlandse stranden in de weken na de ramp. Een mogelijk verband met de MSC Zoë werd onderzocht. Het andere rapport rapport omvat een ‘quickscan’ van mogelijke ecologische gevolgen van de containerramp.

Zeekoeten

Uit het onderzoek naar de zeekoetensterfte werd geconcludeerd dat de zeekoeten niet gestorven zijn als direct gevolg van de ramp met de MSC Zoë. Ook werden andere oorzaken, zoals vergiftiging virussen, plastic, olie en parasieten uitgesloten als oorzaak van de sterfte. Echter is er wel vastgesteld dat het veelal ging om jonge, sterk vermagerde zeekoeten. Dit was volgens de onderzoekers te herleiden naar een moeilijk broedseizoen, waarna veel zeekoeten met ondergewicht hun eerste winter hebben moeten trotseren. Aangezien gezonde zeekoeten niet zomaar zullen sterven van een relatief kortdurende storm, is er geconcludeerd dat deze koeten al sterk verhongerd op zee verbleven voordat de storm (dezelfde storm als waarin het misging bij de MSC Zoë) hen trof.

Mogelijke ecologische gevolgen

Informatie naar de inhoud van de in zee geraakte containers is erg onvolledig geweest. Dat wordt vermeld in het het rapport naar de mogelijke ecologische gevolgen van de ramp. Naar schatting is er 2.736 ton afval in zee terechtgekomen. Naast de verspreiding van het plastic en het gevaar voor inname van, en verstrikking door macroplastics bij vogels en andere zeezoogdieren, werden er geen acute gevaren verwacht van micro- en nanoplastics. Dit komt door het veelal ontbreken van zulke kleine plastic deeltjes in het afval. Echter zal verweer van de macroplastics door de tijd heen mogelijk resulteren in een toename van micro en nanoplastics. Wat hiervan de precieze gevolgen zullen zijn, en welke risico’s hiermee gepaard gaan, is moeilijk vast te stellen.

Er is ook bekend dat er een grote hoeveelheid zakken van het middel Perkadox in de zee terecht zijn gekomen. Eén van de bestanddelen van Perkadox (dibenzoylperoxide) kan grote negatieve gevolgen hebben. Het kan giftig zijn voor aquatische ongewervelden en mogelijk zelfs acuut giftig voor vissen, aldus de wetenschappers in het rapport. Dit hangt echter af van de mate waarin de stof vrijkomt in het water. Het is niet duidelijk hoeveel zakken lekken of gescheurd zijn en dus met welke mate de stof vrijkomt in het water. Omdat ook onbekend is in welke mate de stof uitvloeit en verdunt vanwege stromingen, is het onduidelijk wat het gevolg hiervan precies gaat zijn.

(Bron foto: Wikimedia Commons)