Nieuws

Innovatie in onkruidbestrijding op verharding

Ontwikkelingen staan niet stil sinds glyfosaat niet meer is toegestaan voor onkruidbestrijding op verhardingen. Er zijn thermische technieken ontwikkeld om onkruid te bestrijden. Maar voor een goed effect ontbreekt het soms aan kennis over de juiste bestrijdingsstrategie.

Tot voor kort gebruikten veel beheerders herbiciden om onkruiden op verharding te bestrijden. Nadat de overheid eind maart 2016 bekend maakte dat ook glyfosaat, het laatste beschikbare middel niet meer was toegestaan, restte alleen nog andere, niet-chemische methoden van onkruidbestrijding.

Uit diverse artikelen, die in vakblad Stad+Groen verschenen, blijkt dat ontwikkelingen niet hebben stilgestaan. Er is een reeks aan thermische methoden: hete lucht, stoom, infrarood of branders. Daarnaast zijn er verschillende borstelmachines of machines die verschillende technieken combineren. In het artikel 'Alle belangrijke onkruidbestrijdingspartijen bij elkaar', een verslag van de GTH Demo-Doe-Dagen van 9 mei, belicht het vakblad de verschillende technieken.

Thermische technieken

De meeste machines zijn gebaseerd op thermische technieken. Nina Biesemans en Benny De Cauwer van de Universiteit van Gent leggen in het artikel 'Heet water in de strijd tegen onkruiden op verhardingen' uit hoe die technieken werken. Wat is effectief? Wanneer werken de technieken het best? En hoe vaak moet je behandelen?

De thermische technieken zorgen er alle voor dat het onkruid op de een of andere manier verhit wordt. Die verhitting is nodig. Door het plantenweefsel te verhitten tot boven de 60°C wordt het weefsel gedood. Je kunt de planten verhitten door hete lucht, een hete vlam, straling (infrarood, IR) stoom of heet water. Elke techniek heeft zijn eigen kenmerken. Heet water en stoom heeft als voordeel dat het minder brandgevaar oplevert, maar andere technieken hebben weer een lager energiegebruik.

Herhaling

Wil je het onkruid efficiënt behandelen, dan moet je de behandeling herhalen. Jonge planten zijn gevoeliger voor verhitting dan oudere planten. Het is daarom niet handig te lang te wachten met die herhaalde behandeling. Een interval van drie tot vier weken is in veel gevallen goed genoeg, schrijven de auteurs. Maar er zijn meer factoren die invloed hebben op de effectiviteit. Zo blijken planten 's middags gevoeliger voor verhitting dan 's ochtends omdat de bladeren dan minder water bevatten. De verhitting gaat wat sneller. En er is ook verschil tussen soorten. Soorten als Canadese fijnstraal en paardenbloem worden makkelijker bestreden dan Engels raaigras of straatgras.

Wil je bestrijding goed uitvoeren, dan heb je kennis van zaken nodig, is de teneur van het artikel 'Gemeenten hebben nog steeds te weinig kennis over onkruid'. Gemeenten waren vaak gewend in twee rondes per jaar het onkruid te bestrijden met een herbicide, waarbij ze aanvullend nog een keer borstelden. En vaak werd die bestrijding uitgevoerd op het moment dat het onkruid hoog genoeg was. Met de thermische technieken voldoet die aanpak niet.

Kennis

De insteek is nu veel meer: maak de verharding schoon en houd die verharding schoon. Hete lucht kun je gebruiken voor klein onkruid. Wordt het onkruid wat groter, dan pas je heet water toe. Wordt het onkruid nog hoger dan moet je borstelen. Het bedrijf WeedControl heeft een onkruidwijzer ontwikkeld waarin je in een oogopslag ziet wanneer je verschillende technieken het best kunt inzetten. Je vindt die onkruidwijzer ook in het artikel. Kennis van onkruiden is belangrijker dan ooit. Jos Kleinloog van WeedControl vindt dat er simpelweg te weinig kennis is over het onkruid als plantje. Wil je het goed bestrijden, dan moet je de juiste snelheid vinden, anders werkt het niet.

Door de snelle ontwikkelingen benaderen de kosten van thermisch beheer nu al de kosten van chemisch beheer. Kleinloog denkt dat de kosten binnen twee jaar op dezelfde prijs zitten van chemische onkruidbestrijding. 

(Bron foto: Shutterstock)