Nieuws

Naar een betere organisatie van Nederlandse boerenlandpaden

De organisatie van de naar schatting 750 kilometer wandelpaden op het boerenland in Nederland zou beter kunnen, denkt de overheid. Een verkennend onderzoek in omringende landen laat een aantal leerpunten zien voor de Nederlandse boerenlandpaden.

Boeren die wandelpaden op hun land openstellen, kunnen daarvoor soms een vergoeding krijgen. Tussen 2006 en 2011 was er een landelijke Boerenlandpadregeling, waarbij boeren in aanmerking konden komen voor een vergoeding van € 0,45 per meter pad. Vanaf 2011, met de decentralisatie van het natuurbeleid, is die regeling beëindigd. Van de 12 provincies zijn er nu 7 die de de regeling voortzetten, maar de vergoeding per provincie varieert. Medio 2015 was er ongeveer 750 km boerenlandpad in gebruik, meldt Wageningen Economic Research in het onderzoeksrapport 'Toegang tot wandelpaden in beheer bij boeren en andere particuliere eigenaren.'

Evaluatie

De Tweede Kamer denkt dat de huidige gedecentraliseerde regeling beter kan en besloot in 2015 de huidige regeling te evalueren. De overheid gaf daarom aan onderzoekers van Wageningen Environmental Research opdracht een onderzoek uit te voeren. Hoe is het beheer van boerenlandpaden in het buitenland georganiseerd? Wat zou Nederland daarvan kunnen leren? Ze keken naar de situatie in België, Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk omdat de landbouwsituatie daar vergelijkbaar is met die van Nederland.

Vergoeding

Uit de verkenning blijkt dat in geen enkele van de vier landen een regeling is waarbij boeren een vergoeding krijgen voor de openstelling van paden over hun land. Openstelling van paden wordt er geregeld op basis van verplichting of vrijwilligheid. Wel zijn er aanvullende regelingen over bijvoorbeeld het onderhoud van de paden, een gedragscode voor de gebruikers van de paden, toezicht op de paden en registratie van paden. En ondanks wetgeving blijven er altijd particuliere eigenaren die de publieke doorgang op de paden over hun land proberen te belemmeren.

Leerpunten

Het rapport eindigt met verschillende leerpunten. Zo denken de onderzoekers dat het goed is de bestaande publiek toegankelijke paden in beeld te brengen in een wegenatlas. Om kosten voor eigenaren te beperken zou je het onderhoud van paden tijdelijk over kunnen dragen aan de overheid. Je zou ook de onderhoudsverplichting kunnen beperken tot niet meer dan maaien en/of snoeien. De overheid zou regelingen kunnen treffen zodat particuliere eigenaren niet aansprakelijk zijn voor schade. En een gedragscode zou voor zowel eigenaren als de recreanten duidelijk wat wel en niet mag tijdens het gebruiken van een pad.

(Bron foto: Thinkstock)