Nieuws

Natuurinclusief denken moet gemeengoed worden

Natuurbeheer als zelfstandige activiteit bestaat iets meer dan honderd jaar. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw ging het daarbij vooral om het beheren van eigen natuurgebieden. Dat was de eerste fase van het natuurbeheer, schrijft Derk Jan Stobbelaar, lector duurzaam landschapsbeheer in vakblad Groen.

Met de ontwikkeling van de ecologische hoofdstructuur richtten begon de tweede fase. De natuurbeheerders richten zich meer op verwerving van nieuwe terreinen voor natuurontwikkeling, zo is te lezen in het artikel 'De rol van natuur in duurzame ontwikkeling'. In de derde fase zochten ze daarbij samenwerking met andere organisaties of belangengroepen, denk aan de natuurontwikkeling die gecombineerd werd met herinrichting van het rivierengebeid.

Natuurinclusief denken

Op dit moment gaan natuurbeheerders nog een stap verder. Ze richten zich op ontwikkelingsprojecten waarbij natuurinclusief denken een rol speelt: ruimtelijke ontwikkelingen of bedrijfsmatige ontwikkelingen waarbij natuur als ontwikkelfactor meetelt. Je kunt daarbij denken aan de ontwikkeling van natuurinclusieve landbouw waarbij agrarisch ondernemers natuur sparen of benutten. Voor de aanpak van wateroverlast of hittestress in de stad kun je natuur benutten. En bij de ontwikkeling van duurzame energielandschappen zoals windmolenparken kun je tegelijkertijd werken aan versterking van natuurkwaliteit.

Duurzaam landschapsbeheer

Stobbelaar, die verbonden is aan Hogeschool Van Hall Larenstein, begeeft zich met het lectoraat Duurzaam Landschapsbeheer op het terrein van dit natuurinclusief denken. In het lectoraat worden de belangen van verschillende maatschappelijke actoren op een integrale manier bediend, schrijft hij, waarbij natuur een middel en doel tegelijk is.

Nieuwe kennis

Het lectoraat doet dit door nieuwe kennis op dit gebied te ontwikkeling, te werken aan onderwijsvernieuwing en ondersteuning van docenten. Het lectoraat legt daarbij de focus op ecosysteemdiensten. Die ecosysteemdiensten zijn een middel om over de waarden van natuur en landschap voor maatschappelijke vraagstukken na te denken. En natuurinclusief denken moet meer gemeengoed worden, vindt Stobbelaar, ook op hogescholen. Hij vindt dat toekomstige natuurbeschermers goed op de moeten hoogte zijn van ontwikkelingen op dit terrein in andere sectoren om natuurinclusief denken te promoten.

(Bron foto: Pixabay)

Links

(3)