Opbrengsten regioleerprogramma

Op 2 februari kwamen regiolerende docenten, onderzoekers en teamleiders bijeen op de campus van Wageningen Universiteit voor de opbrengst van de regioleerprogramma’s die de Leerstoelgroep Educatie- en competentiestudies de afgelopen 5 jaar in samenwerking met vele partners heeft uitgevoerd.
Rob van Genderen (Groen Kennisnet) startte een digitale 'product-show' die werd begeleid door ervaringsverhalen van gebruikers. De opbrengst is rijk en wordt actief gebruikt. De verschillende producten passeerden de revue. In drie Ronde Tafels verkenden deelnemers vervolgens het gebruik van de producten in het (v)mbo, hbo en wo.

Gebruik

Ronde Tafel 1 belichtte de rollen die docenten(teams) moeten vervullen wanneer zij in hun curriculum werken aan authentieke projecten. En, hoe verdeel je die rollen binnen je team? De discussie richtte zich op de rol van de stichtingscoach. Wat zijn de voor- en nadelen van het werken in stichtingen? Het onderscheid tussen coach en beoordelaar leidde tot de vraag of je begeleiding en beoordeling wilt en kunt scheiden. Verschillende onderwijsniveaus kunnen veel van elkaar kunnen leren, zo bleek uit dit gesprek, wanneer aan de hand van een concreet product, zoals de rubric met docentrollen, ervaringen worden uitgewisseld.

De deelnemers aan tafel 2 bespraken de ondersteuning van samenwerking tussen studenten en stakeholders. Het gebruik van de model-workshops student-stakeholdersamenwerking laat zien dat studenten meer en verdergaande activiteiten met stakeholders ondernemen. Maar, er blijven veel vragen leven rond de organisatie van het werken met 'echte' externe stakeholders: de tijd die nodig is om contact op te kunnen bouwen met de stakeholders voordat je überhaupt met ze kunt gaan samenwerken, hoe leer je snel elkaars taal spreken, hoe draag je als docent 'matchmaker' het gedachtegoed over een opdracht goed over op een groep studenten die ermee aan de slag gaat. We concluderen dat er veel potentieel ligt in het intensiever betrekken en begeleiden van stakeholders tijdens de projecten.

De deelnemers van tafel 3 vroegen zich aan de hand van de 'boundary crossing-rubric' (bc-rubric) af WAT willen we nu eigenlijk beoordelen in regioleren en HOE we dat doen. Een lastig vraagstuk. De bc-rubric is een generiek instrument dat op alle regioleerprojecten toegepast kan worden. Het gaat namelijk over samen leren en werken met andere, externe partijen en iets bijdragen aan de regio. De rubric beschrijft hiervoor kritische criteria op vier groeiniveaus. Hiermee kan ontwikkeling gestuurd en in kaart gebracht worden. De reacties van de deelnemers waren enthousiast “Dit maakt zichtbaar wat ik eigenlijk al jaren bij studenten zie gebeuren, maar nooit goed kon benoemen”, “de rubric onderdelen zijn goed te koppelen aan onze hogeschool competenties” en “dit kan goed gebruikt worden voor het opstellen van de leerofferte: welke verwachtingen hebben student-docent-opdrachtgever hierin echt van elkaar?”

Vervolgvragen

In de afsluiting van de ochtend ging de discussie over vervolgvragen die we met elkaar zouden willen beantwoorden om regioleren nog beter vorm te kunnen geven. Hoe implementeer je dit mooie pakket aan tools in de praktijk van alle dag? Hoe ontwikkel je door? Wat vraagt dat van betrokken studenten, docenten, teamleiders, maar vooral ook van de stakeholders? Enkelvoudige projecten met stakeholders lopen redelijk goed, maar complexe multi-stakeholder projecten blijken vaak nog lastig. Misschien een nieuw verdienmodel? Workshops 'boundary crossing' aanbieden aan de stakeholders?

De initiatiefnemers van de bijeenkomst, Judith Gulikers, Carla Oonk en Renate Wesselink van Wageningen Universiteit, Educatie- en competentiestudies kijken terug op een inspirerende bijeenkomst en een succesvolle samenwerking. Ze hopen die samenwerking voort te kunnen zetten.

(Bron foto: Wageningen Universiteit, ECS)