Perspectief voor veldbonen

Hoge sojaprijzen en discussie over de carbon footprint van soja zouden redenen kunnen zijn om over te stappen op lokale eiwtteelten. Veldbonen zijn dan een goede keuze, schrijft vakblad Veeteelt in een artikel. In het verleden werden veldbonen vaak als eiwitrijk krachtvoer aan het melkvee gevoerd, maar de komst van goedkope soja maakte die lokale eiwitteelten overbodig. De laatste jaren is er weer meer belangstelling voor lokale eiwitteelt, maar een echte doorbraak is er nog niet, constateert het vakblad. Dat blijkt ook uit cijfers van het CBS.

Alternatieve gewassen

In het artikel benadrukt Leo Tjoonk van Agrifirm dat voor melkveehouders gras nog altijd de beste eiwitteelt is: 'Er is geen gewas dat zoveel kilo’s ruw eiwit per hectare per jaar kan leveren.' Ook Jos Groot Koerkamp van Limagrain is het daarmee eens. Er is nog veel te optimaliseren, zo zegt hij, in precisiebemesting en toepassing van vers weidegras in de rantsoenen.

Voor grasbedrijven is een teelt van een eiwitrijk gewas misschien niet meteen een issue, voor bedrijven met veel maïs zou het toch interessant kunnen zijn. Maar die bedrijven kunnen de teelt van gras eventueel in combinatie met klaver nog wel optimaliseren denkt Tjoonk. Interessanter wordt het voor bedrijven die op zoek zijn naar een derde gewas.

In het artikel worden verschillende potentiële alternatieve gewassen genoemd die je als ruwvoer (luzerne, grasklaver, graserwten) of krachtvoer (veldbonen, koolzaad, soja) kunt toepassen. Veldbonen lijken interessant omdat een korrelopbrengst van 8 tot 10 ton per hectare met een eiwitgehalte van zo'n 30% mogelijk lijkt.

Veldbonen

Ook voor akkerbouwers - die samenwerken met veehouders - kunnen veldbonen een interessant gewas zijn omdat het een prima rustgewas is in de gewasrotatie. Bovendien binden ze stikstof. Het artikel verwijst naar ontwikkelingen in Vlaanderen waar ervaringen zijn opgedaan met het toasten van veldbonen. Dat maakt dat het eiwit bestendiger wordt en dat veldbonen meer waarde krijgen in het rantsoen. Andere ontwikkelingen zoals subsidiemogelijkheden in het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid zouden bovendien van invloed kunnen zijn op de kansrijkheid van de teelt van eiwitrijke gewassen.

Het vakblad besluit het artikel met de conclusie dat een eventuele doorbraak van eiwitteelten niet ondenkbaar is. Gelet op de opbrengsten en teeltkundige eigenschappen lijken veldbonen nog de meeste potentie te hebben.

(Bron foto: cc-by-sa/2.0 - © Evelyn Simak - geograph.org.uk/p/5521093)