Ruwvoer als bron voor mycotoxinen
Het besef groeit dat mycotoxinen, giftige stoffen die door schimmels geproduceerd worden, gezondheidsrisico's kunnen opleveren. Vakblad Veeteelt meldt dat uit een onderzoek blijkt dat 66% van de veehouders weet dat mytoxinen een potentieel gevaar vormen. 32% van de veehouders zet daarom mycotoxineremmers in om gezondheidsproblemen bij het rundvee te beperken. In het artikel 'Mycotoxinen aanpakken vanaf de teelt' gaat het vakblad in op mogelijke oorzaken van het optreden van deze giftige stoffen. Teeltomstandigheden en omstandigheden tijdens het inkuilproces spelen een rol.
Schimmels
Er zijn verschillende mycotoxinen. Schimmels als Aspergillus, Penicillium en Fusarium kunnen die giftige stoffen produceren. Zo produceert Fusarium tijdens de teelt van het gewas de stoffen nivalenol (NIV), zeararlenon (ZEA) en deoxynivalenol (DON). Deze stoffen kunnen tijdens het kuilproces in stand blijven. ZEA is een stof die de vruchtbaarheid kan beïnvloeden. Andere stoffen kunnen een negatief effect hebben op het afweersysteem of kunnen beschadigingen op celniveau beschadigen. In ruwvoer vinden onderzoekers het vaakst NIV) gevolgd door DON en ZEA.
Voor de meest mycotoxinen zijn wel drempelwaarden vastgesteld. Maar er is nog niet zo veel bekend over het effect van de stoffen op rundvee, schrijft het vakblad. Er is daarom twijfel of die drempelwaarden wel voldoende zijn. Het is daarom belangrijk de kans op mycotoxinen zoveel mogelijk te beperken.
Kuilschimmels
Suboptimale teeltomstandigheden blijken van invloed op het optreden van de schimmels die mycotoxinen produceren. Zo is bekend dat een teeltwisseling van mais met tarwe het risico van mycotoxinen verhoogt. Ook het niet goed onderwerken van gewasresten kan het optreden van de mycotoxine-producerende schimmels in de hand werken. Veel van die schimmels zijn in staat het inkuilproces te overleven. Bovendien kunnen bewaarschimmels in de kuil ook toxinen produceren. Je moet daarom zorgen voor een goede inkuiltechniek.
(Bron foto: Shutterstock)