Sensoren in melkveehouderij brengen gezondheid in beeld

Sensoren aan poot en hals kunnen veel informatie verzamelen over het gedrag van koeien. Hoeveel tijd besteden ze aan vreten, herkauwen, staan, liggen of lopen? Als je de informatie goed kunt interpreteren, kan dat aanwijzingen geven voor ziektes. Zo zou je een ziekte als baarmoederhalskanker kunnen opsporen aan de hand van afwijkende gegevens. Er is al veel kennis over de toepassing van sensoren ontwikkeld. Maar onbekend is of het ook loont om te investeren.

Praktijkonderzoek

In het onderzoeksproject 'Sense of Sensors in transition management' wordt gekeken hoe je die informatie in de praktijk tot waarde brengt. Vakblad Veeteelt schrijft over dit praktijkonderzoeksproject, waarin bedrijven samenwerken met de Universiteit Utrecht, Wageningen Universiteit in het artikel 'Sensoren als lakmoes voor gezondheid van koe'.

Ziekten

Naast de sensorgegevens verzamelen de onderzoekers ook op negen bedrijven een reeks aan gegevens. Ze worden gegevens als melkproductieregistratie (mpr), gegevens over de conditie (BCS) en het beengebruik (locomotion) verzameld. In het bloed van de koeien worden de niveaus aan calcium en ketonlichamen gemeten. En na het afkalven worden eierstokken en de baarmoeder beoordeeld. De veehouders registreren verder nauwgezet alle voorkomende ziekten en aandoeningen bij het vee.

Risicogroepen

Definitieve onderzoeksresultaten zijn nog niet bekend. Voor Nedap, een leverancier van sensoren, is het belangrijk te weten of een investering in sensoren nuttig en effectief is. Het onderzoek maakt duidelijk dat naarmee koeien meer afwijken van het bedrijfsgemiddelde, de prestaties van de dieren afwijken. Je kunt met de sensordata risicogroepen zo makkelijker identificeren.

(Bron foto: Pixabay )