Stressende wolhandkrab laat zich niet kweken
Deze, en andere, belemmerende factoren worden beschreven door Visserijnieuws in het artikel Niet gelukt, maar veel geleerd. Het beschrijft de inspanningen van krabbenkweker en beroepsvisser Teun Barelds die in 2013 de eerste krabben uitzette in kweekbakken in tulpenkassen.
Water, dichtheid, verschaling
Visserijnieuws meldt dat de sterfte onder de krabben na enkele weken enorm toenam, met name in de bakken met hemelwater. Een van de conclusies die uit het project is getrokken, is dat de krabben beter gedijen in IJsselmeerwater dan in hemelwater. Een te hoge dichtheid van krabben in de bakken zorgde er ook voor dat zij zich niet vermeerderden.
Betreffende groei is evenmin succes geboekt. Visserijnieuws meldt dat krabben moeten verschalen om te kunnen groeien, maar dat geen enkele krab zich heeft verschaald. In de bassins zijn wel dakpannen gelegd voor de dieren waaronder zij konden schuilen als zij de behoefte tot verschaling voelden. De ervaringen en conclusies die daaruit zijn getrokken (zoals ook betreffende watertemperatuur, zuurstofgehalte en voeding) kunnen gebruikt worden in eventuele vervolgprojecten.
Ambitie en consumptie
De ambitie van Barelds, zo is daarin te lezen, is het sluiten van kringlopen. Daarnaast vertelde hij markt te zien in de wolhandkrab, zeker als deze een gewicht konden bereiken van boven de 150 gram. Bestaande afzetmarkten zijn bijvoorbeeld Zuid-Europa en mogelijk een markt als China waar men dol is op de krab.In het rapport Consumptie van Chinese wolhandkrab in Nederland is te lezen hoe het ervoor staat met de consumptie van het schaaldier door in Nederland wonende autochtonen en mensen van Aziatische herkomst in Nederland. Ook onderzocht is wat de frequentie van consumptie is, wat de portiegroottes zijn, of alle organen worden genuttigd en of de krab door alle gezinsleden wordt geconsumeerd. Verder zijn ook de handelsstromen onderzocht.
(Bron foto:Chinese wolhandkrab, Christian Fischer [CC-BY-SA-3.0], via Wikimedia Commons )