Studenten in de spotlight: Kansen voor vastlegging van koolstof in Drentse bosopstanden

Arnoud onderzocht de CO₂-vastlegging van jonge bossen op voormalige landbouwgrond omdat er binnen de Nederlandse klimaataanpak een rol is weggelegd voor bossen als koolstofopslag. Op dit moment wordt 63% van de koolstof die vastgelegd is in levende en dode biomassa opgeslagen in bossen. Om de totale hoeveelheid opgeslagen koolstof te vergroten, is dus nieuw bos nodig. Dit kan niet gerealiseerd worden in het huidige bosareaal en dus wordt er gekeken naar bosuitbreiding op rijkere gronden, zoals voormalige landbouwgrond.

Naaldbomen doen het beter

In het onderzoek ging Arnoud op zoek naar jonge bossen op voormalige landbouwgrond en bepaalde hij de koolstofvoorraad in deze bossen. Wat bleek? In de periode van 20 tot 30 jaar dat deze bossen bestaan, legden Tamme Kastanje, Es, Larix en een menging van Linde en Eik het meeste CO₂ vast. Voor de onderzochte naaldboomsoorten Grove Den en Larix vond Arnoud dat zij op voormalig landbouwgronden meer CO₂ hadden vastgelegd dan op niet-landbouwgrond. Dit effect kon voor loofbomen niet aangetoond worden.

Kansen voor koolstof

Uiteindelijk concludeert Arnoud op basis van zijn onderzoek en de in de bossenstrategie gestelde doelen dat Tamme Kastanje, Larix en mengingen met Linde en Eik het meest kansrijk zijn voor uitbreiding van het Nederlandse bosareaal. Om de kennis over koolstofopslag in jonge bossen verder te vergroten, adviseert Arnoud verder onderzoek, specifiek naar loofboomopstanden aangezien er in zijn studie relatief weinig data was over deze boomsoorten.