Nieuws

Toekomstbeleid voedsel uit zee en grote wateren

Bron foto: Split Second Stock, Shutterstock (Shutterstock license)
Samenvatting
  • Onderwerp
    visserij, noordzeeakkoord, visserijbeleid
  • Interessant voor
    vissers, ondernemers
Bekijk de bronnen
Voedsel uit zee kan vanwege de lage CO2-uitstoot een bijdrage leveren aan een duurzamer voedselsysteem. Daarnaast passen marine eiwitten in een gezond dieet. Echter staat deze voedselwinning onder druk. In het document ‘Voedsel uit zee en grote wateren: Visie voor voedselwinning op weg naar 2050’ beschrijft het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) het toekomstbeeld voor zowel bestaande als nieuwe visserij ondernemers.

De voedselwinning op zee - denk hierbij aan de visserij maar ook bijvoorbeeld aquacultuur en mosselteelt - heeft het moeilijk vanwege onder andere hoge brandstofkosten en de Brexit. Voor vissers is het belangrijk om een beeld te hebben van hoe de toekomst van de visserij eruit zal zien. In het document ‘Voedsel uit zee en grote wateren: Visie voor voedselwinning op weg naar 2050’ werkt het Ministerie van LNV een toekomstbeleid uit voor bestaande visserij ondernemers én nieuwe ondernemers die voedsel willen gaan kweken op zee.

Voedselvisie


Deze visie van het LNV is een voedselvisie die zich richt op de lange termijn, richting 2050. Zij sluit aan op de doelstellingen van het Noordzeeakkoord: het komen tot een balans tussen de energie-, natuur- en voedseltransitie op de Noordzee. Centraal in deze visie staan twee uitgangspunten: (1) voedsel uit zee is belangrijk en (2) voedsel uit zee winnen we binnen de draagkracht van het ecosysteem.

Voedsel uit zee is belangrijk omdat dit voedsel vergeleken met andere dierlijke eiwitten een relatief kleine CO2-voetafdruk heeft. Ook passen mariene eiwitten in een gezond dieet en worden we minder afhankelijk van andere landen als we voedsel uit Nederlandse wateren halen.

Voedsel uit zee winnen binnen de draagkracht van ecosystemen betekent dat de voedselwinning moet gebeuren in balans met de natuur. De voedselproductie op de Noordzee moet voldoen aan zowel nationale als Europese regels die zijn gericht op natuurbeheer- en herstel. Daarbij kun je denken aan vermindering van bodemberoering, bijvangst & afval van de gebruikte netten en vissenwelzijn.

Visserijbeleid


Vanuit bovenstaande twee uitgangspunten komen de auteurs bij drie prioriteiten:

  1. Ruimte voor voedselwinning op zee.
    Belangrijk is hierbij dat de overheid duidelijkheid verschaft over de beschikbare ruimte voor visserij en hoe deze te benutten.
  2. Vernieuwend ondernemerschap.
    De visserij zal flexibeler moeten worden in de soorten waarop zij vissen en in de vangsttechnieken. Ook onderlinge samenwerking is daarbij van belang.
  3. Nederlandse inzet in Europa.
    De overheid zet in op een toekomstbestendig Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB) en wetenschappelijke samenwerking.

Vistechnieken

De komende jaren gaat de overheid de acties concreet maken. Daarbij horen transitiepaden voor de visserij- en voedselsectoren. Ondernemers, onderzoekers en overheid gaan met elkaar samenwerken aan innovatieve vistechnieken en nieuw ondernemerschap.

Bronnen

(1)