Van stinkend schuim tot irritatieremmer luier
Deze les leert de inspiratiesessie Plantaardige Eiwitten: Het groene goud? van onderzoeker en adviseur biobased productontwikkeling Michiel Klaassen (CAH Vilentum Hogeschool) gehouden op 3 februari jongstleden (zie aankondiging inspiratiesessie Plantaardige eiwitten).
Klaassen is als onderzoeker betrokken bij het Lectoraat Duurzame energie en groene grondstoffen binnen het Kenniscentrum Agrofood en Ondernemen (KC Agro).
Eiwitttransitie als kans
Zijn toespraak begint met het voorbeeld van Avebe dat vroeger alleen zetmeel extraheerde uit aardappels en eiwitten, mineralen en suikers loosde. Totdat regelgeving bepaalde dat proceswater gezuiverd moest worden. Klaassen moedigt ook akkerbouwers aan om verandering niet als bedreiging, maar als kans te zien. Die verandering omschrijft Klaassen als de eiwittransitie die het speelveld van de agrifoodsector zal veranderen.
Coöperatief gedachtengoed
Belangrijk daarin is het om het coöperatieve gedachtengoed, samenwerking, te omarmen. Dit zal volgens hem niet direct geld opleveren, maar –met het oog op de langere termijn- wel je concurrentiepositie versterken. En als het aan Klaassen ligt zijn er, gegeven de eiwittransitie, 3 routes mogelijk: eiwit voor voeding, eiwit voor hoogwaardige toepassingen of een combinatie van die twee.
Jeugd en gras
De adviseur legt daarbij nog eens uit hoeveel meer kilo plantaardig voedsel nodig is voor één kilo vlees, wat een kilo vlees aan brandstof kost, enzovoorts. Verder benoemt hij diverse toepassingen, nieuwe markten en diverse gewassen waaronder gras (een 'interessant gewas', mogelijk ook voor menselijke consumptie). Klaassen legt ook uit dat moderne scheidingstechnologiën voor eiwitten het mogelijk maken dat functionele activiteiten van eiwitten bewaard blijven, staat stil bij de kansen die de zee biedt en bij het beeld dat men heeft van vegetariërs (soft) en vleeseters (stoer). Klaassen stelt dat we bij de jeugd moeten beginnen om iets aan dat beeld te doen.
(Bron foto: Thinkstock)