Veldbonen als regionale eiwitbron

Al enkele jaren voert Inagro, een Vlaamse onderzoeksinstituut, proeven uit met mengteelten die graan combineren met erwten of veldbonen. Deze eiwitrijke peulvruchten zorgen voor een hogere totaalopbrengst per hectare en een hogere eiwitopbrengst, schrijft vakblad Boer&Tuinder in een artikel. Deze combinatieteelt kun je goed inpassen in kringlooplandbouw, waarbij het er om gaat minder afhankelijk te worden van externe eiwitbronnen.

Eiwitgehalte

Veldbonen in een mengteelt met graan zorgen voor meer oogstzekerheid, onderdrukken onkruid en beperken de ziektegevoeligheid, aldus het vakblad. Op bedrijven waar die mengteelt wordt toegepast, wordt het geoogste product als gehele plant verwerkt in de vorm van geheleplantsilage (GPS). Veehouders kunnen het ingekuilde product toepassen als energierijk ruwvoeder.

Veldbonen leveren zowel eiwit als zetmeel. Het ruw-eiwitgehalte bedraagt 27%, meldt het vakblad. Maar dat eiwit is tamelijk onbestendig en komt voornamelijk op pensniveau beschikbaar. Voor hoogproductieve dieren zou je een bron van bestendig eiwit nodig hebben. Door veldbonen een hittebehandeling te geven - te 'toasten' - kun je de eigenschappen van de eiwitten wijzigen waardoor een kleiner deel van het eiwit afgebroken wordt in de pens.

Inkuilen

Ook voor leghennen zou je veldbonen als eiwitbron kunnen gebruiken, maar veel peulvruchten bevatten ook stoffen die bij pluimvee voor intoxicatie kunnen zorgen. Het gaat om stoffen als vicine, convicine en tannine, ook wel anti-nutritionele factoren (ANF’s) genoemd. Het gehalte aan ANF's kun je verminderen door het product in te kuilen. Als je vochtig geoogste veldbonen samen met graan inkuilt, kan pluimvee het beter verteren.

(Bron foto: © Steve Daniels (cc-by-sa/2.0) geograph.org.uk)