Nieuws

Vernieuwend, niet alternatief: zout op grasland

Autodidact Matthijs de Haan heeft zichzelf opgewerkt tot veehouder, een 'vernieuwer' bovendien - niet 'alternatief'. Zo haalt hij met zijn bijzondere mineralenmanagement - zeezout op grasland - de media.

‘Onlangs bracht hij 40 ton zout op zijn 50 hectare grasland’ meldt Melkvee in het artikel De Haan levert melk met helende werking. Daarnaast plaatste het vakblad op haar site een filmpje (40 ton zeezout op 50 hectare land, zie link) over de gedachtengang en werkwijze van ecoboer De Haan. Ook wordt stilgestaan bij de waarde van ongeraffineerd zout.

Het meeste (tafel)zout wordt geraffineerd: 'de zeer belangrijke en gezonde mineralen worden onttrokken en los verkocht'. Door ongeraffineerd zout op zijn land te brengen wil De Haan naar zee uitgespoelde mineralen terugbrengen.

Inspiratiebronnen

De adviseur van De Haan, Mike Donkers, speelt in dit alles een belangrijke rol. Eerder kreeg hij in Melkveemagazine spreekruimte ( ‘Melk meest complete voeding’). Donkers en De Haan -die zichzelf onder meer schoolde via internet- hebben diverse inspiratiebronnen waaronder (onderzoek van) de Amerikaanse tandarts Weston Price en KNO-arts Maynard Murrey. Murrey -schrijver van Levenskracht uit de oceaan- ziet oceanen als opslagplaatsen van alle mineralen en sporenelementen die op aarde voorkomen, maar die door miljoenen jaren neerslag zijn weggespoeld naar de zee.

Gezond gewas, gezond dier

Melkvee beschrijft experimenten van Murrey: met zeezout bemeste voedingsgewassen, die vervolgens werden verstrekt als veevoer. 'De gewassen waren veel gezonder en mooier en ook de dieren hadden een betere weerstand en waren sneller volwassen'. In het artikel wordt ingegaan op bodemuitputting en welvaartsziekten. 'Zo heeft de chemie volgens Donkers een systeem geschapen waarbij mensen eerst ziek gemaakt worden met niet-voedzame, giftige gewassen, waarna dezelfde bedrijven de ‘oplossing’ bieden met medicijnen vervaardigd door hun farmaceutische takken'.

Rauwe melk en zeewater

De Haan die op zijn land een bont gezelschap aan koeien heeft rondlopen (volbloed Guernseys vanwege de A2-melk en koeien met Holstein-, Brown Swiss-, MRIJ- en Fleckvieh-invloeden) en bovendien beschikt over een eigen stier, gaat in Melkvee dieper in op voeding. Hij vertelt over de voordelen van rauwe melk, legt uit waarom hij geen granen en aardappelen meer eet en zijn koeien geen granen meer geeft. Met zeezout verzadigd water vormt daarentegen een belangrijke aanvulling op het rantsoen. Zo zegt hij dat zij kalveren groeien als kool.

A2-melk en productie per koe

De melkveehouder legt verder uit waar hij zijn ongeraffineerd Keltisch zeezout (84 mineralen en sporenelementen) vandaan haalt, geeft een zwengel aan de nog nauwelijks gevoerde discussie in Nederland over A1- versus A2-melk en realiseert zich dat de productie per koe ongeveer is gehalveerd door zijn werkwijze. Melkvee: 'Een keuze die niet veel veehouders zullen maken', maar de melkveehouder vindt dat het genoeg oplevert: 'Mensen die ziek zijn geweest, komen hier en betalen gerust een euro voor een liter melk'. Hij ziet werken op deze manier als een roeping en hoopt dat meer veehouders hem volgen.


(Bron foto: Thinkstock)