Vrees voor illegale praktijken rondom glyfosaat

‘Er is altijd wel een kleine hovenier te vinden die via een oom in de akkerbouw een bus glyfosaat kan krijgen. Trouwens, het blijft ook gewoon te koop bij tuincentra’: aan het woord in Wageningen World (artikel 'Gaan we glyfosaat missen?') is een manager van een groenzorgbedrijf.

Voor- en tegenstanders

Hij en een aantal anderen spreken zich uit over het verbod en daarbij wordt wederom een duidelijke scheidslijn zichtbaar: degenen die vóór glyfosaat zijn en zij die tegen zijn. Voorstanders vinden glyfosaat een ‘veilig en kosteneffectief middel’ en achten de milieuscore van niet-chemische bestrijding niet al te best. Tegenstanders hesen de vlag nadat het verbod dit voorjaar door de Tweede Kamer is aangenomen. Zij verwachten onder meer een betere waterkwaliteit en denken dat een verbod innovatie en kennisoverdracht bewerkstelligt.

Onwil en resultaten sturen

Dit is een greep uit de argumenten vóór en tegen, maar blijkens het artikel komen de partijen er maar niet uit. Zo is onder meer te lezen: ‘er was gewoon onwil om er met elkaar uit te komen’, ‘in Nederland haast onmogelijk om goede milieu-analyses te maken’ en ‘belanghebbenden zitten er bovenop in begeleidingscommissies en proberen de resultaten te sturen’.

Gebruik

Waar de manager van het groenzorgbedrijf bang is voor illegale praktijken door bedrijven, lijdt het volgens hem geen twijfel dat gemeenten netjes overstappen op chemievrije bestrijding. ‘Gemeenten verbruiken op verhardingen en sportterreinen ongeveer een vijfde van het totaal’, meldt Wageningen World betreffende het huidige glyfosaat-gebruik.

Particulieren zijn volgens het blad goed voor een derde van de totale glyfosaatafname. ‘Dat privé-gebruik wordt inderdaad verboden, maar een verkoopverbod voor de particulier blijkt juridisch niet haalbaar’. Tuincentra zouden een voorlichtende rol moeten krijgen. In het blad worden hier, met het oog op ‘een invalkracht op zaterdag’, vraagtekens bij gezet.

(Bron foto: Pixabay)