Weerbare honingbijen
De varroamijt
De varroamijt is een parasitisch insect dat zich voortplant op de larven en poppen van honingbijen. Deze mijt is in de jaren tachtig in Nederland opgedoken. Aangezien de varroamijt dodelijk kan zijn voor zijn gastheer, zijn er door imkers diverse chemische en andere middelen gebruikt om de honingbijen te behandelen tegen de mijt. Dat is niet altijd goed, omdat deze middelen ook invloed kunnen hebben op de bijen zelf, of ze kunnen in de honing en de bijenwas achterblijven. Eén middel dat tegenwoordig bijvoorbeeld veel gebruikt wordt ter bestrijding van de mijt is oxaalzuur. Echter is de behandeling met oxaalzuur ook irriterend voor de bijen zelf.
In de weblog op de site van de WUR omschrijft Blacquière onder andere wat het onderzoek inhoudt. Door te stoppen met het behandelen van tientallen bijenvolken tegen de varroamijt zijn steeds de zwakke volken uitgevallen. Hierdoor hebben de onderzoekers in 10 jaar tijd bijenvolken verkregen die weerbaar blijken tegen de varroamijt.
Resistenter bijenvolk
Binnen de volken met verhoogde resistentie blijkt de voortplanting van de mijt op twee manieren geremd te worden. Er is ten eerste geconstateerd dat de mijten in de sterke bijenvolken minder jonge mijten voortbrengen. Hoe het precies komt dat de mijten minder nakomelingen krijgen is echter niet bekend. Ten tweede blijkt dat de bijen van de volken met verhoogde resistentie de mijten door middel van hun reukvermogen opsporen. De gesloten cellen waar de bijenpoppen met mijten in zitten, worden zo opgespoord en door de bijen geopend. De jonge mijt én de bijenpop (beiden dan nog niet levensvatbaar) worden door de bijen vervolgens weggegooid.
Het verkrijgen van weerbare bijenvolken door middel van natuurlijke selectie is niet ingewikkeld volgens Blacquière. Hij benadrukt dan ook dat imkers dit zelf ook gemakkelijk lokaal uit kunnen voeren met hun eigen bijenvolken.
(Bron foto: Wikimedia commons)