Nieuwe technologie voor ontzilting grondwater

Zout grondwater is een toenemend probleem voor de landbouw. Met name natrium heeft schadelijke effecten voor planten. Het zorgt voor verminderde groei. Bovendien kan zout de structuur van de bodem aantasten waardoor plantenwortels minder water en nutriënten op kunnen nemen. Niet alle gewassen reageren hetzelfde. Bloembollen zijn bijvoorbeeld zoutgevoelig terwijl suikerbieten zout beter kunnen verdragen.

Verzilting

Zout grondwater is met name een probleem in gebieden langs de kust. Boven het zoute grondwater bevindt zich vaak wel een door regenwater gevulde zoetwaterlens, maar door het verdampingsoverschot in de zomer kan dat zoete water verdwijnen. De wortels van landbouwgewassen komen dan met zout water in aanraking. Daarnaast zijn er gebieden waar zout water via kwel in het oppervlaktewater terecht kan komen.

Nu wordt het probleem soms aangepakt door tijdens droge perioden het oppervlaktewater door te spoelen met veel zoet water. Maar dit is het tijdstip dat er ook veel vraag is naar zoet water voor beregening. En door klimaatverandering kan het probleem nog groter worden. Meteorologen verwachten in de toekomst dat lange warme zomers vaker voor zullen komen. Bovendien stijgt de zeespiegel waardoor de kans op zoute kwel toeneemt. Het probleem wordt dus groter. Kennisinstellingen zoeken daarom naar oplossingen.

Technologie

Kennisinstellingen ontwikkelen een nieuwe techniek om brak water zoet te maken, de ‘Membrane Capacitive De-Ionization’ (CapDI)-technologie. Vakblad H2O Online schrijft erover in het artikel ‘Ontzilting; een oplossing voor verzilting in de vollegronds landbouw?’. Het zout wordt daarbij met elektrodes uit het water getrokken. Het energieverbruik van deze techniek is laag, bovendien worden andere – voor de plant nuttige - nutriënten niet verwijderd zoals bij omgekeerde osmose wel gebeurt. Uit tests blijkt dat je het zoutgehalte met 50 tot 95% kunt verminderen bij een energieverbruik van rond de 0,5 kWh/m3. De techniek is in de praktijk getest in de teelt van tulpen.

Praktijk

Je kunt die techniek niet gebruiken als het zoutgehalte te hoog is. In regio’s dicht bij de kust is die technologie niet toepasbaar. In theorie zou je bij tulpen, waarbij grondwater tussen 20 en 50 cm diep wordt onttrokken, de technologie op 12% van het areaal kunnen toepassen. Op die percelen kun je door toepassing van de techniek in de tulpenteelt hogere opbrengsten halen.

De technologie is nu nog niet zo ver dat je het in de praktijk kunt toepassen. De kosten zijn nog te hoog, maar de perspectieven zijn goed, ook voor landen die kampen met watertekort, en waar weinig alternatieven zijn voor beregening met brak water.


(Bron foto: Shutterstock)